صبحگاه یک پنج شنبه ی اردیبهشتی است. من و تنها نشسته ایم روی ایوان، روبرو درختان سپیدار عطرچای تازه دم پیچیده روی مه، سٌر می خورد روی صورتم. نان و پنیر روی میز، نسیم ملایمی می وزد. صدای دارکوبی در فضای خالی و ساکت صبح مرا می برد به سوباتان و صدای زنگوله های رمه که از سراشیبی روستا با سرعت پایین می آیند. من و تنها آنجاییم! و به اندازه همه این سال ها که نبوده ایم از هم دوریم ، خیلی دور. منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

سرو تهویه نوین ایرانیان معرفی کالا فروشگاهی درج آگهی رایگان اجاره کالا عاشقانه های رضا ونازنین رشته مترجمی برند مد - اولین سایت جامع مد در ایران